خاستگاه ورزش تنیس روی میز

تنیس روی میز یکی از ورزشهایی است که معمولا در دوران قرنطینه در منزل با داشتن میز پینگ پونگ می توان از این ورزش مفرح استفاده کرد.

اخبار ورزشی- بسیاری از افراد می خواهند بدانند تنیس روی میز از چه زمانی به وجود امد؟

گفته می شود در سال های دهه 1880 در انگلیس ورزش تنیس روی میز توسط شاهزادگان انگلیسی به وجود آمد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

جالب است بدانید در ابتدا به جای توپ پینگ پونگ از چوب پنبه بر سر بطری ها و جعبه سیگار به عنوان راکت استفاده می شد.

در سال ۱۸۹۰ جیمز گیپ انگلیسی توپی از جنس سلولوئید (جنسی مشابه توپ های فعلی) درست کرد که سبب تحول بزرگی در این ورزش شد.

این بازی “پینگ پنگ” نام گرفت و دلیل این نام گذاری به علت صدای پینگ پنگ توپ آن است.

این اسم گذاری باعث حذف نام های “گوسیما” ، “فلیم فلام” ، “ویف وایف” و پینگ پنگ از روی آن شد.

این ورزش قوانین و مقررات خواصی نداشت بنابراین تنیس روی میز طبق سلیقه ی افراد بازی می شد.

طول و عرض میز و ارتفاع تور در کشور ها مختلف متفاوت بود، به همین دلیل هرکس می توانست روی میز تنیس خود که عادت کرده بود بهتر بازی کند.

از ابر ستاره های آن زمان می توان به “لاسچلوپارتمان” مجاری و در سال های بعد آن به “شومن واریته” اشاره کرد.

این قهرمانان توانسته بودند با کفش های قلابدار، پیراهن و شلوار مشکی ابریشمی بازی های هیجانی را برای تماشاچیان به وجود آورند.

فوت و فن های این ابرستاره ها در آن زمان تماشاچیان بسیاری را سرگرم می کرد و مانور خاص آن ها روی برگرداندن توپ از داخل لیوان بود که حتی امروزه تعداد کمی از ورزشکاران تنیس باز به آن تسلط دارند.

در سال ۱۹۰۵ راکت های چوبی با روکش پلاستیکی موج دار جای راکت های قدیمی را گرفت.

راکت های چوبی این امکان را در اختیار بازیکنان گذاشت تا آن ها بتوانند سرعت های مختلفی به توپ بدهند.

راکت های چوبی به زودی به محبوبیت رسیدند، در آغاز بازی تنیس روی میز شامل حمله از یک طرف و دفاع از طرف دیگر بود.

در سال ۱۹۲۶ فدراسیون بین المللی تنیس روی میز تاسیس شد.

از سال۱۹۲۶ مسابقات جهانی تنیس روی میز آغاز شد.

 تنیس روی میز در اروپا

اولین دوره ی مسابقات جهانی تنیس روی میز در لندن برگزار شد و از آن موقع تا به حال به غیر از سال های جنگ جهانی دوم بدون وقفه برگزار می شود.

اروپایی ها موفق شدند در بین سالهای ۱۹۲۶ تا ۱۹۵۲ عناوین مختلفی را به دست آورند برای همین می توان این عصر را عصر اروپایی ها دانست.

تنیس روی میز در آسیا

دهه سال ۱۹۵۰ به دلیل قهرمانی های متعدد ژاپنی ها در بازی تنیس، معرفی روش پن هولدر (گرفتن راکت به شکل مداد) ،ارائه ضربه های فورهند، بازی های تهاجمی که نزدیک میز انجام می شد، رقص پای مخصوص بازیکنان، این دهه عصر ژاپنی ها نام گرفت.

ژاپنی ها تا سال ۱۹۶۱ موفق شدند این قهرمانی در بازی تنیس را حفظ کنند.

بازیکن چینی موفق شد اولین کاپ انفرادی جهان را به پکن در سال ۱۹۵۹ “چنگ کوتان” ببرد.

از سال ۱۹۶۱ تا ۱۹۶۷ چینی ها توانسته اند در مسابقات پینگ پنگ قهرمان میدان باشند.

مخترع ضربه های پیچدار و مارپیچی که به ضربه های لوپ معروف هستند به اسم ژاپنی ها در سال ۱۹۶۰ به ثبت رسید.

در بین سال های ۱۹۶۱ تا ۱۹۸۳ کاپ های جهانی بازی تنیس در اختیار ژاپنی ها و هم چنین مجاری ها بوده است اما قهرمانان بازی تنیس روی میز هم چنان چینی ها بوده اند.

 

منبع: افکارنيوز

کلیدواژه: تنیس روی میز پینگ پونگ انگلیس تنیس روی میز انگلیس ورزش پینگ پونگ تنیس روی میز خاستگاه تنیس روی میز بازی تنیس پینگ پنگ ژاپنی ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.afkarnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «افکارنيوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۳۹۸۲۴۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

پس انداز به روش ژاپنی‌ها را یاد بگیرید

معنی عبارت کاکه ایبو چیست؟ دفتر حساب‌وکتاب‌های خانواده. این روش را بانوی روزنامه‌نگاری به‌نام هانی موتوکو، در سال ۱۹۰۴ اختراع کرد.

به گزارش بنکر، او با این روش قصد داشت راهی ساده برای مدیریت امور مالی خانه طراحی کند.

این روش برای کسانی مناسب است که مدیریت مخارج از دست‌هایشان خارج می‌شود و عادت‌های خرج‌کردن خاصی دارند.

تفاوت اصلی روش کاکه ایبو با روش‌های مدیریت مالی دیگر در این است که ما را متوجه ریشه تصمیم‌گیری‌هایمان در خرید می‌کند.

نکته مهمی درباره روش کاکه ایبو وجود دارد: این روش پس‌انداز برای قطع‌کردن شادی و نشاطتان از خرید نیست؛ برای نمونه، اگر حالتان خوش نیست و با دسته‌گلی زیبا می‌توانید احساس بهتری پیدا کنید، کاکه ایبو جلویتان را نمی‌گیرد. هدف این روش ترک عادت‌های بد در خرید و خرج‌کردن است.

خریدکردن برای حال خوب خیلی هم خوب است؛ اما روش کاکه ایبو به ما یاد می‌دهد گاهی خرید‌کردن برای تغییر روحیه اثرات مثبت کوتاه‌مدت دارد و بعدتر پشیمانی هم به بار می‌آورد.

در هر خریدی باید سود و زیان را بسنجید و بعد دست‌ به‌ جیب شوید.

شروع کار

برای شروع کار کافی است یک برگه سفید و یک خودکار داشته باشید. هدف روش “کاکه ایبو” این است که ارتباطتان را با پول پیدا و درک کنید.

برای رسیدن به درک درستی از ارتباطتان با پول، باید حساب دخل‌ و خرجتان را به‌طور دقیق داشته باشید و همه‌چیز را یادداشت کنید.

با نوشتن می‌توانید عادت‌هایی را که در خرج‌کردن پول دارید، به‌دقت مشاهده و بررسی کنید.

پرسش‌های کاکه ایبویی

نکته بعد از یادداشت‌کردنِ دخل‌وخرج و عادت‌های خریدکردن در این روش، پرسیدن سؤالات زیر از خود است. هر وقت قرار به خرید چیزی داشتید از خود بپرسید:

آیا بدون این وسیله می‌توانم زندگی کنم؟ آیا این خرید با موقعیت مالی‌ام تناسب دارد؟ آیا از ایـن وسیله واقـعا استفاده خواهم کرد؟ آیا جا و مکان نگهداری از این وسیله را دارم؟ حال‌ و احوالم در هنگام خرید چطور است؟ استرس دارم؟‌ بیش‌ازحد شادم؟ در آرامش به‌سر می‌برم؟ چطور به خرید این وسیله علاقه پیدا کردم؟ جرقه‌ای آنی و مشاهده آن در تبلیغات بود یا در فروشگاه‌گردی متوجه آن شدم؟ با این خرید چه حسی به من دست خواهد داد؟ شاد می‌شوم؟ فرقی برایم نخواهد کرد؟ عذاب‌وجدان می‌گیرم؟

بسیاری از خریدها از روی خواستن هستند و در واقع، به آنها نیازی وجود ندارد. این چیزی است که کاکه ایبو یادمان می‌دهد و کمک‌مان می‌کند در زمینه امور مالی تصمیم‌های منطقی‌تر، سریع‌تر و هوشمندانه‌تر بگیریم.

درس‌های کاکه ایبو

۱- ۲۴ ساعت خرید را به تعویق بیندازید تا مشخص شود میلتان به خرید آنی و هیجانی بوده است یا خیر.

۲- تحت‌تأثیر حراج‌های بزرگ قرار نگیرید. همیشه در خرید از برندها در تخفیف و حراج از خود بپرسید که اگر کالایی با قیمت واقعی‌اش به فروش می‌رفت، بازهم آن را لازم داشتید و می‌خریدید یا نه.

۳- حساب پول‌هایتان در حساب بانکی را داشته باشید. اگر ندانید چقدر پول دارید و چقدر پول خرج می‌کنید، مدیریت مالی‌ از دست‌هایتان خارج می‌شود.

۴- مخارجتان را گروه‌بندی و دسته‌بندی کنید. مانند: هزینه‌های عمومی، هزینه‌هایفرهنگی، هزینه‌های تفریحی و هزینه‌های غیرمنتظره.

۵- پول نقد داشته باشید و خرج کنید. حساب کنید و ببینید در هر روز چقدر پول لازم دارید، مبلغ را از عابربانک بگیرید و خرج‌کردن از کارت را کنار بگذارید.

۶- برای خود علامت هشداردهنده بگذارید. برای مثال، می‌توانید روی یک برچسب بنویسید: «درست و عاقلانه خرج کن.» بعد این برچسب را روی کیف‌پولتان بچسبانید.

۷- خود را در معرض خریدکردن قرار ندهید. مثلا اگر در مسیر پیاده‌روی شما فروشگاه‌هایی وجود دارد که شما را برای خرید وسوسه می‌کنند، مسیرتان را تغییر بدهید.

 

کانال عصر ایران در تلگرام